Gabriele Gravina, de president van de Italiaanse voetbalbond, liet deze week in een interview optekenen dat hij meer transparantie van de Italiaanse scheidsrechters verwacht. Gravina hoopt dat arbiters hun beslissingen voortaan beter toelichten. Dit door na afloop voor de camera van aanbieder Sky Sport of Dazn te verschijnen. De interviews zouden een goede manier kunnen zijn om het scheidsrechtersgilde iets te ontlasten.
Het is moeilijk om scheidsrechter te zijn in Italië. Verliest een club, dan gaan de supporters meestal massaal op zoek naar een zondebok. Soms is dat de trainer. Vaker is dat een van de eigen spelers. Nóg vaker is dat de arbiter. Het maakt het leven van een Italiaanse leidsman vaak zwaar. Iedere beslissing wordt breed uitgemeten. Ieder discutabel moment komt terug in de moviola, een herhaling waarbij een contactmoment breed wordt uitvergroot en de scheidsrechter er meestal niet positief vanaf komt.
Calciopoli
Hoewel de scheidsrechter in ieder land een kwetsbaar figuur is, is dat sentiment in Italië sinds jaar en dag een stukje heviger. Zo kwam er in 2003 een bordspel op de markt waarin het de bedoeling was om zoveel mogelijk scheidsrechters naar beneden te slaan. Een soort ‘sla de mol’, maar dan met miniatuur arbiters: Akkiapa l’Arbitro. Opvallend: het spel werd geproduceerd door het succesvolle speelgoedbedrijf van Genoa-president Enrico Preziosi.
Het negatieve sentiment om en rond de Italiaanse arbiters werd versterkt door het Calciopoli-schandaal van 2006. Als je dit stuk leest, dan is dit schandaal je waarschijnlijk bekend. Toch is een korte samenvatting op zijn plaats.
Onder leiding van Juventus-voorman Luciano Moggi werden er tussen 2004 en 2006 tientallen wedstrijden in de Serie A gemanipuleerd. Vroeg Moggi om een scheidsrechter, dan werd deze het weekend erna bij de desbetreffende wedstrijd aangesteld. Dit om wat vaker dubieuze beslissingen in het voordeel van Juventus uit te laten vallen.
Hoewel ook clubs als Milan en Fiorentina betrokken waren, werden de Bianconeri uiteindelijk het zwaarste gestraft. Juventus moest twee landstitels inleveren en werd teruggezet naar de Serie B. Dertien jaar na de uitspraak en 30 beroepszaken later heeft De Oude Dame haar verloren landstitels nog steeds niet terug.
Achterdocht
Het Calciopoli-schandaal is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van het Italiaanse voetbal. Toch werd de orde weer vrij snel hersteld. Het nationale team veroverde – met meerdere spelers van Juventus in de basiself – de zomer erna de wereldtitel en Juve promoveerde direct weer naar de Serie A. Het vertrouwen in de Italiaanse scheidsrechters was echter definitief verloren.
In de periode na het schandaal bleef de achterdocht overheersen. José Mourinho leidde een aantal seizoenen een kruistocht tegen de scheidsrechtersbond, Silvio Berlusconi zei in een interview dat Milan de pech had dat het enkel leidsmannen met een linkse voorkeur toebedeeld kreeg en het restaurant van arbiter Piero Giacomelli kreeg ineens ladingen negatieve beoordelingen op Tripadvisor na een matig optreden tijdens Lazio-Torino. De inmiddels gestopte Paolo Tagliavento kreeg de bijnaam Tagliaventus toebedeeld. Het leek Akkiapa l’Arbitro wel, maar dan in het echt.
Het epicentrum ligt nog steeds in Turijn. Wordt er een penalty aan Juventus gegeven, dan wordt de arbitro van dienst direct bestempeld als corrupt en spreekt men van een vervalste competitie. Zelfs de introductie van de VAR heeft daar weinig aan veranderd. Ook deze zou namelijk gemanipuleerd zijn.
Rocchi
Ook in 2019 is men er in Italië heilig van overtuigd dat Juventus ieder weekend door de scheidsrechter wordt gematst. Wat dubieuze recente beslissingen versterken dat beeld. Na Atalanta-Juventus van afgelopen zaterdag werd arbiter Gianluca Rocchi – ook wel bekend van de simultane rode kaarten voor Daley Blind en Joel Veltman tijdens Chelsea-Ajax – op de sociale media dan ook uitgeroepen tot man of the match aan de kant van de Bianconeri.
Het merendeel van de Italianen gaat echter voorbij aan het feit dat het niveau van de eigen scheidsrechters over het algemeen heel erg slecht is. Wekelijks hijsen mannen als Abisso, Giacomelli en Rocchi zich in het fluoriserend roze of gele scheidsrechterspak. Wekelijks worden er onaanvaardbare fouten gemaakt. De kans dat we in 2019 nog te maken hebben met een voorkeur voor Juventus lijkt me echter nihil.
De kans dat we ook in 2019 nog te maken hebben met bizar slechte arbiters is een stuk groter. De scheidsrechtersbond, de AIA, heeft de afgelopen jaren namelijk gefaald in het opleiden van nieuwe arbiters. Na het pensioen van Nicola Rizzoli – tegenwoordig president van de AIA – is het gemiddelde niveau van de scheidsrechters drastisch gedaald. Nieuwelingen kennen te makkelijk strafschoppen toe, bevoordelen topclubs of durven spelers zoals Cristiano Ronaldo niet te bestraffen voor een fopduik.
Verantwoording
Desondanks hoeven de scheidsrechters zich tot op heden niet openlijk voor hun beslissingen te verantwoorden. Na afloop van een duel gaat de kleedkamer op slot. Een duidelijke verklaring voor een dubieuze beslissing is er zelden, waardoor fans en kranten vaak in het duister tasten.
Het gebrek aan transparantie is schrijnend. Het is een van de redenen dat scheidsrechters nog altijd de grote zondebok van het Italiaanse voetbal zijn. Hoewel een simpel interviewtje na afloop van een duel hier weinig aan zou veranderen, zou het de scheidsrechters op zijn minst weer een eerlijke kans geven om de eigen reputatie iets op te vijzelen. Zo lang Gianluca Rocchi zijn kaarten dan op zak houdt, lijkt het me een prima ontwikkeling.
Reactie plaatsen
Reacties